تیرماه سال 1399 بود که بالاخره خط تولید پراید، آن “خودروی ملی” که روزی قرار بود ناجی صنعت خودرو ایران باشد، برای همیشه متوقف شد. پرایدی که در سال 1372 در مدل های “صبا” و “نسیم” و با قیمتی معادل 280 هزار تومان به بازار عرضه شد، در طول این همه سال حضور خود در ایران، به نمادی از کیفیت پایین، قیمت بالا و انحصار در صنعت خودرو تبدیل شده بود. در ادامه به خودرو پژو نیز می‌پردازیم.
داستان پر غصه پژو
اما داستان پژو در ایران، داستانی به درازای 37 سال است. خط تولید پژو ۴۰۵ مهر سال ۱۳۶۹ توسط رئیس جمهور وقت ایران آغاز شد و این خودرو به سرعت به محبوب‌ترین خودروی ایرانی تبدیل شد. اما با گذشت زمان و عدم به‌روزرسانی، پژو 405 نیز مانند پراید، به نمادی از نقص فنی و کیفیت پایین بدل شد.
مرثیه‌ای برای صنعت خودرو
توقف تولید پراید و پژو، پایانی بر یک تراژدی 30 ساله در صنعت خودرو ایران بود. 30 سالی که در آن، به جای نوآوری و پیشرفت، شاهد انحصار، رانت، کیفیت پایین و قیمت‌های نجومی بودیم.
دلایل این تراژدی
دلایل متعددی برای این تراژدی وجود دارد که می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تحریم‌ها: تحریم‌های بین‌المللی، صنعت خودرو ایران را از دسترسی به فناوری‌های روز دنیا و قطعات باکیفیت محروم کرده است.
- مدیریت دولتی: دخالت‌های دولتی و عدم وجود رقابت در این صنعت، به انحصار و عدم کارایی منجر شده است.
- ضعف در تحقیق و توسعه: عدم سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه، باعث شده تا این صنعت از نوآوری و خلاقیت فاصله بگیرد.
نتیجه‌گیری
“پایان یک تراژدی: آیا صنعت خودرو ایران از خواب بیدار خواهد شد؟“
توقف تولید پراید و پژو، اگرچه پایانی بر یک تراژدی بود، اما آغاز راهی جدید برای صنعت خودرو ایران نیست. بدون تحولات اساسی در ساختار و مدیریت این صنعت، همچنان شاهد تکرار تراژدی‌های مشابه خواهیم بود.
نویسنده: مهران آجیلیان
درباره تراژدی های بیشتر در صنعت خودروسازی در ایران مطالب زیر شایسته مطالعه هستند، پیشنهاد می کنم بخوانید:
نقص فنی: تحریم‌ها و فلج شدن صنعت خودرو ایران
